Alweer voor de vijfde keer staan we aan de start van Challenge Almere. Ik blijf erbij dat er, volgens mij, geen wedstrijden zijn die beter georganiseerd zijn dan deze wedstrijd. Voor ons is het de perfecte generale repetitie voor de IRONMAN Barcelona, die nu wel angstig dichtbij begint te komen. Hoe vergaat het ons bij deze halve afstand door Flevoland?
We vertrekken vrijdagavond richting Almere om de startbewijzen op te halen, even over de Expo te lopen en gebruik te maken van de pastaparty. We parkeren bij het ziekenhuis en lopen over de Esplanade richting de plaats waar we de startbewijzen kunnen halen. Alles gaat, zoals altijd, snel en soepel en voor we het weten kunnen we naar de Pasta party, welke trouwens erg lekker was met goede gerechten. Daarna wandelen we even over de Expo, halen onze tas en gaan weer terug naar huis om alles voor te bereiden voor morgen.
Thuis pakken we alle tassen in een leggen we de 2 fietsen alvast in de auto, zodat we zaterdag zonder al te veel gedoe weg kunnen rijden richting Almere. Ze hebben de start verlaat naar 10 uur, wat wel lekker is. Zo hoef je niet achterlijk vroeg op om weer richting Almere te rijden zoals in het verleden. Na een goede nachtrust vertrekken we rond half 8 richting Almere met een auto vol met triathlonspullen. en geloof me er moet heel wat mee voor 2 personen.
Afgelopen week heb ik mijn nieuwe kleding opgehaald bij Loperscompany in Purmerend, welke weer mogelijk zijn gemaakt door mijn werkgever FIQAS Software BV in Aalsmeer. Zonder een training ga ik vandaag starten in mijn nieuwe Fusion Tempo 2 pak. Maar het zit gelijk als gegoten, dus ik heb er alle vertrouwen in.
In Almere parkeren we de auto en gaan we met alle spullen naar de wisselzone. Ook deze is verplaatst naar een andere terrein, waar uiteindelijk wel meer plaats is denk ik. Het enige nadeel is dat het op een grasveld is, dus wanneer het regent wordt het wel een bende, maar daar hebben we vandaag geen last van. Sterker nog, het is geweldig weer vandaag. Zonnetje, niet te veel wind en een graad of 18, beter kan eigenlijk niet. In de wisselzone komen we Joyce tegen, die ondanks haar blessure aan de start staat, zwemmen fietsen en daarna maar even kijken hoe het lopen gaat.
De start nadert en we lopen naar het water toe. De spanning stijgt, ondanks dat het alweer mijn 14e halve afstand is, het went nooit. Bij de halve afstand is het gelukkig een rolling start zodat iedereen goed over het water verdeeld wordt. Het duurt even voordat je kan starten, maar heeft verder zoveel voordelen zowel in het water als op het fietsparcours. Om 10:15 mogen we dan eindelijk het water in, nog even Sonja succes wensen en daar gaan we. Het water is fris, maar goed te doen en al vanaf de eerste slag heb ik een goed gevoel. Dat is het begin wat ik wil hebben voor de komende 1900 meter.
Gestaag gaan de meters voorbij en ga ik langs de boeien, de zon staat wat laag, waardoor de boeien soms moeilijk te zien zijn, maar ik kan goed mijn slag houden en na 35 minuten kom ik het water weer uit. Het lastigste onderdeel ging eigenlijk erg goed, die zwemsessies op Mallorca hebben duidelijk geholpen. Even de spullen wisselen zodat we verder kunnen op de fiets. Ook dat gaat redelijk soepel, dus we kunnen aan mijn favoriete onderdeel beginnen.
Ook hier heb ik gelijk het goede tempo te pakken. Wat een heerlijk fiets is het toch, ik ben blij dat ik afgelopen zomer toch de beslissing het genomen om mijn oude Canyon Speedmax te vervangen door een nieuwe model Canyon Speedmax. Het is weer een lange rits van inhaalacties die ik maak zonder dat het me heel erg veel energie kost. Het is heerlijk fietsweer en alleen het laatste stuk op de dijk hebben we een redelijke wind tegen, maar nog steeds goed te doen. Met een gemiddelde van ruim 38 km/u zet ik na 94 kilometer mijn fiets weer in het rek.
Ik kijk op mijn horloge en zie een tijd van net iets meer dan 3 uur en besef dat het waarschijnlijk weer moeilijk gaat worden om een tijd onder de 5 uur te halen. Dan moeten de wissel en de halve marathon ruim onder de 2 uur komen en dat is me tot op heden nog nooit gelukt. Maar aan de andere kant zou het vandaag wel mogelijk moeten zijn.
De wissel gaat goed en dan is het tijd om aan de halve marathon te beginnen. Ook hier is het parcours veranderd naar 2 rondes van 10 kilometer. Ik begin het lopen gelijk met een vrouw die gelijk een goed tempo loopt en waar ik makkelijk bij kan blijven. De eerst 2 kilometer zit ik ruim onder de 5 minuten per kilometer en ik krijg vertrouwen in een goed afloop, als ik wat wil moet het vandaag gebeuren. Het parcours is echt heel wat beter dan vroeger, mooi asfalt en mooie omgeving op de oude Floriade. Het eerste rondje zit erop en ik zit nog steeds in een tempo van onder de 5 minuten.
Nog 10 kilometer te gaan en ik heb nog bijna een uur om onder de 5 uur te komen, ik krijg er steeds meer vertrouwen in. Het tempo gaat wel iets omlaag, maar is nog steeds goed en ik heb eigenlijk weinig problemen om dit tempo vast te houden. En ik kan elke kilometer aftellen en weet dat ik het ga halen. Uiteindelijk kom ik na 04:56:29 over de finish. 7 minuten sneller dan mijn vorige PR en dat was alweer 5 jaar geleden. Ik zoek Zoë en Pepijn op, die een VIP behandeling hadden gewonnen, en deel mijn vreugde. Vervolgens ga ik zitten en geniet ik van alles tot Sonja ook over de finish komt. Ook zijn heeft een mooie tijd van 05:52:29.
Vervolgens nemen we nog even wat te eten om daarna richting de fietsen te gaan om weer alles in te pakken en daarna moe maar voldaan weer terug naar huis. Dit was een perfecte generale voor de IRONMAN over 3 weken. We zijn in de vorm van ons leven, eens kijken hoe het daar gaat..
