Challenge Mallorca 🌴 ☀️

Vandaag was het zover, we mochten weer meedoen met Challenge Mallorca, zou het ons beter afgaan dan vorig jaar? Het weer was in ieder geval een stuk beter in vergelijking met de hitte van vorig jaar.

Op naar Peguera

Om 7 uur gaat de wekker en ik heb eigenlijk wel redelijk geslapen, ik hoop alleen dat mijn knie het volhoudt vandaag, maar ik heb er een slecht gevoel over, dus ik ga vandaag hoofdzakelijk voor de finish, de tijd maakt me niet zoveel uit. We gaan om 07:45 naar het ontbijt van het hotel en we krijgen maar moeilijk wat weg, dus om 8 uur zitten we in de auto richting Peguera.

Klaarmaken richting de start

We lopen richting de transitionzone en zien dat de tassen nog steeds rommelig en door elkaar hangen, wanneer leren mensen nou dat de rode tas onder moeten hangen, ach ik moet me er niet druk om maken.

We lopen naar het strand en trekken onze wetsuits aan, het komt nu toch wel heel dichtbij. Nog een kwartiertje tot de start, we brengen onze laatste tas weg en kunnen beginnen.

Zwemmen

Ik mag 10 minuten voor Sonja beginnen, en om 09:13 klinkt het startschot, we gaan beginnen. Het zwemmen gaat eigenlijk wel lekker, ik kan goed in mijn slag komen en ga gestaag vooruit. Ik zal nooit een snelle zwemmer worden, maar als het zo gaat hoor je mij niet klagen. Na 750 meter zijn we bij het de eerste keerboei, we moeten een half rondje  om 4 boeien zwemmen en kunnen vervolgens weer terug. Ik drijf af en toe wat af, maar kom na 38 minuten weer aan op het strand.

Fietsen

Rustig loop ik naar de omkleed tent, ik wil niets forceren vandaag. Trek rustig mijn spullen aan, maar wat een paniek in die tent. Er krijgt zelfs iemand het voor elkaar om met zijn fietsschoen op mijn blote teen te staan, eikel.  Ik loop naar mijn fiets en pak hem uit het rek, nu komt mijn onderdeel. Ik ben nog geen 100 meter onderweg of ik hoor achter me twee deelnemers op elkaar knallen. Het blijft toch lastig om je schoenen op de fiets vast te maken. De eerste ronde gaat wonderbaarlijk goed en ik kan goed tempo vasthouden ondanks het heuvelachtige parcours. Na 01:18 kom ik aan voor de tweede ronde. Ik begin mijn knie wel steeds meer te voelen en naarmate de eerste moeilijke 15 kilometers volgen gaat het steeds meer pijn doen. Ik ga over op een wat rustiger tempo en probeer zo min mogelijk te trappen wanneer we naar beneden gaan.  De tweede ronde duurt daardoor 8 minuten langer dan de eerste en na 02:49:00 ben ik klaar.

 

Lopen

Ik zet mijn fiets weg en besef dat ik nu nog een halve marathon moet lopen. Ik neem een pijnstiller en trek mijn hardloopschoenen aan, vervolgens begin ik aan het grote avontuur. Ik besluit rustig aan te doen en te kijken hoe lang het gaat. De eerste kilometers gaan nog redelijk en de pijnstiller lijkt te werken. Maar na 4 kilometer lijkt hij aardig uitgewerkt, ik kan mijn knie niet meer buigen en moet geforceerd lopen om zo er zo min mogelijk van te voelen. Het wordt overleven en vooral veel wandelen. Ik wil wel maar het gaat gewoon niet en omdat ik anders loop krijg ik ook kramp in mijn kuit.

Vlak aan het einde van de tweede ronde zie ik gelukkig Sonja op het parcours. Normaal gesproken kan ik haar redelijk snel inhalen maar ik kom vandaag geen centimeter dichterbij, dat zorgt er wel voor dat we elkaar vaak tegenkomen. Ik kom in de derde ronde wat medelopers tegen die het ook zwaar hebben, dus tijd voor een praatje, waarna ik eindelijk het felbegeerde groene bandje voor de laatste ronde kan omdoen. Nog 1 rondje van 5 kilometer, maar wat kan het lang duren.

De laatste keer langs het strand en dan kunnen we richting de finish. Het gaat stompelend, maar ik ga het halen en nog net binnen de 6 uur zoals het er naar uit ziet. Nog 1 keer de aanmoedigen van Zoë, Pepijn en Mika en dan over het rode tapijt. Ik mag eindelijk de tweede afslag nemen naar de finish en ik heb de het looponderdeel volbracht in 02:20:00🙄.

Na 05:58:32 kom ik over de finish, naar de omstandigheden toch nog wel aardig al duurde het 10 minuten langer dan vorig jaar (en toen had ik nog een lekke band).  Ik neem met trots mijn medaille in ontvangst. Ik kan mijn knie niet meer buigen, dus de komende tijd wordt het vooral uitrusten en herstellen.

Medaille

Wachten op Sonja

Sonja moet nadat ik gefinshed ben nog 2 rondes, dus wanneer ik wat uitgerust ben ga ik mensen proberen verder te schreeuwen. Hoe later het wordt hoe blijer de mensen zijn met je aanmoedigingen, het geeft echt voldoening en je weet dat het ze helpt. Na 07:09:23 komt Sonja uiteindelijk over de finish en vallen we elkaar in de armen. Het was loeizwaar maar het blijft een bijzondere gebeurtenis.

 

Eindshow

Een van de redenen waarom iedereen een keer Challenge Mallorca gedaan moet hebben is zijn de geweldige side events, zeker de eindshow is echt geweldig met de night of Fire, vol vuur en vuurwerk.  Ooit komen we hier nog eens terug, maar eerst tijd voor andere plannen.

Lees hier het verslag van Sonja

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.