Vorig jaar heb ik tijden de triathlon in Utrecht waarschijnlijk een scheurtje op gelopen in mijn hamstring.
Ik heb het eind vorig jaar weinig kans gegeven om te genezen omdat de halve triathlons van Almere en Mallorca nog op de planning stonden, maar inmiddels heb ik er toch al aardig wat energie in gestoken om het op te lossen. Het is vermoeiend en het gaat zeker niet vanzelf. Na diverse bezoeken aan de fysio en ziekenhuis, waar een echo en zelfs een MRI zijn gemaakt is er nog steeds geen duidelijkheid over wat het nu is.
Ik hou het zelf maar op een scheurtje wat nu een litteken is geworden en ik zal er mee moeten dealen.
Ik probeer regelmatig verschillende strekoefeningen te doen en vooral toch te blijven bewegen, want niks doen is bij mij echt geen optie.
We zetten door
De ene week gaat het super goed, maar dit wordt vaak weer afgewisseld met een slechte week. Afgelopen donderdag had mijn hamstring er weer even genoeg van en was de pijn weer terug. Voorlopig hou ik het dus even bij maximaal 2 keer per week hardlopen en dan tot maximaal een 9 kilometer. Het is veel minder dan wat ik zou willen, maar op deze manier hoop ik niet te ver weg te zakken 2 x in de week hardlopen nu even echt de max. Dan maar tot max 9 km en dan hopen dat ik niet te ver weg zak in mijn hardlopen.
Stretchen is belangrijk en zal ik de komende maanden ook veel moeten doen, daarom zit ik er ook aan te denken om eens naar Yoga te gaan kijken om de spieren weer op te rekken.
Rotterdam?
Inmiddels heb ik de hoop op de marathon van Rotterdam dit jaar opgegeven, want dat gaat dit jaar helaas echt niet lukken. Dus waar Martijn vorig jaar aan de zijlijn stond om mij te ondersteunen, zal dat dit jaar andersom zijn. Mijn doel is inmiddels de halve triathlon van Nieuwkoop in Juni, tegen die tijd hoop ik weer 21,1 kilometer kunnen lopen.
Ik vervloek mijn leed en ooit zal ik weer blessurevrij mijn rondje kunnen lopen.
