Eerste pinksterdag was het dan eindelijk zover, onze eerste triathlon van het seizoen stond op het programma. Een nieuwe triathlon op het Floriadeterrein in de Haarlemmermeer, georganiseerd door Amsterdamse Triathlons. Alle omstandigheden waren perfect voor een mooie dag.
Op naar Hoofddorp
We starten pas om 13:30 voor de Sprint, dus we kunnen ’s ochtends rustig aan doen en alles bij elkaar zoeken. Het is de eerste keer dat we met twee tijdritfietsen op pad gaan op de fietsendrager, dus wanneer we eenmaal onderweg zijn zit ik toch een beetje met angst en beven continue in mijn achteruitkijkspiegel te kijken of het goed gaat. Gelukkig komen we zonder problemen aan in Hoofddorp en kunnen we naar de tent om onze startnummers op te halen en de fietsen in te checken.
Het is vandaag heerlijk weer, zonnetje en een graaf of 22, perfect om lekker te sporten. De transition zone is goed ruim opgezet en het is weer leuk om te zien dat in de startwave voor ons, die inmiddels aan de gang is, weer een hoop mensen meedoen die het voor het eerst aan een triathlon meedoen inclusief badpak en stadsfiets. Na het inchecken gaan we even 10 minuten warm fietsen op de Watt-Bikes die op het grasveld staan, toch wel lekker om de benen los te krijgen. Vervolgens wordt het tijd om onze wetsuits aan te trekken en richting de briefing te gaan. Na een duidelijke uitleg zijn we klaar voor de start.
Zwemmen
Om half 2 gaat het startschot voor onze serie, ik ben benieuwd hoe het zwemmen me vandaag afgaat. Ik heb, in vergelijking met vorig jaar, toch wat vaker gezwommen, maar het is tijdens een wedstrijd toch altijd anders. En helaas is dat vandaag ook weer het geval.. Ik ga toch weer te snel van start en raak te snel buiten adem en kom niet in een rustige slag. Een paar keer stop ik met borstcrawl om even tot rust te komen.
Na de tweede boei probeer ik weer om mijn eigen slag te pakken en goed te ademen, het lijkt vanaf dat punt beter te gaan. Ik wordt rustiger en kan goed mijn slagen maken zonder dat ik een tekort aan adem krijg. We zwemmen in een soort van driehoek vandaag en na de derde boei gaan we weer terug richting het standje waar we begonnen zijn. Het gaat steeds iets beter en ik begin alweer mensen in te halen, uiteindelijk kom ik na ruim 15 minuten uit het water kan ik eindelijk richting mijn fiets.
Fietsen
Snel mijn wetsuit uit en fietsschoenen aan en helm op. De schade van het zwemmen lijkt mee te vallen, want er staan nog heel veel fietsen in het rek. Na iets meer dan 2 minuten zit ik op mijn fiets en kan ik beginnen aan de 20 kilometer racen. Het eerste stuk is even opletten, maar vervolgens zijn het lange rechte stukken met af en toe een haakse bocht. Na een kilometer of 3 haal ik Sonja in, die lekker snel gezwommen heeft, even een aanmoediging en er voorbij. Vervolgens rijden we langs een kanaal met een aantal vluchtheuvels, duidelijk gemarkeerd, maar toch wel wat gevaarlijk. Inmiddels haal ik nog wat mensen in en draaien we bij de begraafplaats om weer terug te gaan langs hetzelfde kanaal.
Vrij snel kom ik Sonja alweer tegen die ook flink het gas erop heeft, de uren fietsen lijkt zijn vruchten af te werpen voor haar. Niet veel verder zie ik toch iemand op de grond liggen waar het fout is gegaan bij de vluchtheuvel. Ik schrik even, want het ziet er niet echt goed uit, gelukkig zijn er al snel mensen van de organisatie bij. Hopelijk is het niet te ernstig.
Vervolgens gaan we richting het fietspad langs de Polderbaan, daar heeft de organisatie een aparte wedstrijd in de wedstrijd georganiseerd, race against de planes. Ik geef even extra gas op het stuk, maar helaas kwam ik aan het einde 2 seconden te kort voor de prijzen. Het wordt steeds rustiger om mij heen en er zijn blijkbaar weinig mensen meer om in te halen. Wanneer ik na 20 kilometer weer in de transitionzone kom staan er nog maar heel weinig fietsen in de rekken van onze startwave.. Met een gemiddelde van 39,1 en vierde fietstijd overall ben ik aardig naar voren geschoven.
Lopen
Snel mijn fietsschoenen uit en hardloopschoenen aan om de 5 kilometer te gaan lopen. Ik heb niet heel veel moeite met de overgang van fietsen naar lopen, maar ik mis wel de echte snelheid met lopen (net onder de 5 minuten per kilometer). Daarom is het meer een zaak van consolideren dan nog vooruit te kijken. Toch kan ik in de eerste kilometer nog 2 deelnemers inhalen en in de verte zie ik 2 man lopen die ongeveer mijn snelheid hebben. Na 2,5 kilometer komen we bij de gevreesde Piramide, waar we ongeveer 200 traptreden omhoog mogen. Ik begin met goede moed, maar bij de derde trap krijg ik het toch al zwaar. Als ik eenmaal boven ben moet ik toch even op adem komen, want mijn hartslag vliegt de pan uit.
Vervolgens mogen we over de weg weer naar beneden en gaan de laatste 2 kilometer in. In mijn ooghoek zie ik dat er iemand redelijk snel dichterbij komt en een kilometer voor de finish wordt ik door hem ingehaald, maar voor de rest is het vooral rustig om mij heen. Uiteindelijk kom ik na 25 minuten over de finish en zie ik dat ik 6e ben in mijn startwave, lang niet slecht voor de eerste wedstrijd van dit jaar.
Na een kwartiertje wachten komt Sonja over de finish, die het vooral met zwemmen en fietsen goed heeft gedaan, jammer genoeg verliest ze tijd bij het looponderdeel.
Het zit er weer op
Uiteindelijk worden we alle bij 27ste, zowel bij de mannen als de vrouwen. Ik sluit af met een tijd van 01:14:49, terwijl Sonja het doet in 01:29:09, we pakken onze spullen weer in en lopen tevreden terug naar de auto.
Het was een perfecte dag, een mooi parcours en wederom goed georganiseerd. Nu op naar de Duintriathlon volgende week, waar we de afstand gaan verdubbelen om vervolgens op 3 juni onze eerste halve triathlon dit jaar in Nieuwkoop te gaan doen.
