The Days Before IRONMAN Barcelona

Het gaat nu toch echt beginnen, het is oktober en hier hebben we hele jaar voor in het teken gezet en voor getraind. Op naar Calella voor de IRONMAN Barcelona. 

Woensdag

Vandaag vertrekken we richting Spanje met de auto. Dit betekent heel veel spullen inladen. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om de fietsen niet op de fietsendrager te zetten, maar gewoon in de auto te vervoeren, dat scheelt waarschijnlijk toch aardig wat verbruik van mijn elektrische auto. Het is even puzzelen, maar uiteindelijk zit alles erin en kunnen we op weg om ruim 1500 kilometer te rijden. 

Eerst moeten we allebei nog wat werk afmaken en wat laatste boodschappen doen, maar om half 10 kunnen we dan eindelijk onderweg richting Macon in Frankrijk waar we overnachten. In BelgiĆ« en Luxemburg hebben we wat oponthoud, maar voor de rest loopt het gesmeerd.. 4 keer een half uurtje laden, wat inmiddels overal goed geregeld is en om half 10 komen we na ruim 950 kilometer aan in Macon. Leuk doorreis IBIS hotel, waar we nog een ijsje nemen voordat we gaan slapen. Morgen het laatste stuk naar Spanje. 

Donderdag

Ruim voor 7 uur ben ik alweer wakker, slapen doe ik inmiddels al een paar weken niet meer zo goed, ergens spelen de zenuwen door mijn hoofd denk ik. 

Sonja word rond half 8 wakker en besluiten maar zo snel mogelijk in de auto te stappen om weer verder te gaan. Dus even douchen en om even over 8 gaan we weer verder. Eerst door Lyon waar het nog vrij druk is maar daarna kunnen we goed doorrijden. Wat zijn die Franse tolwegen toch een verademing, dat maakt autorijden gewoon weer leuk. 

Hoe verder we richting de eindbestemming komen hoe beter de temperatuur ook wordt, inmiddels zijn we alweer over de 20 graden.. heerlijk voor mijn jaarlijkse herfstdip. Om even over 4 komen we aan in Santa Susanna, waar ons hotel staat. Toen we hier 6 jaar geleden op zomervakantie waren werd dit hotel gebouwd, dus ik was wel nieuwsgierig hoe het geworden was. Nou dat was zeker geen tegenvaller. 

Wat een gaaf en mooi hotel is dit. We hebben een heerlijk grote kamer en wat een luxe. Bovendien een kamer op de begane grond, zodat we de fietsen niet de trap op hoeven te slepen. We laden alles uit, dat betekent echt wel een paar keer heen en weer lopen. Daarna even het dorp verkennen, heerlijk eten en ontspannen. Morgen gaat het allemaal echt beginnen. 

Vrijdag

Weer slecht geslapen, de zenuwen gieren door mijn lijf, al de zoveelste keer dat ik wakker wordt met de 5 nog in de klok. Vandaag gaan we naar Calella voor het hele IRONMAN circus, want dat is het.

Eerst gaan we ontbijten, wat net als het buffet gisteren overdadig is. Je kan het zo gek niet bedenken of het is er, die kippen moeten echt hun best doen om zoveel eieren te produceren. Daarna gaan we richting het strand om een stukje te zwemmen, weer ff wennen aan de zoute zee. Wetsuit aan en gaan, het gaat eigenlijk opvallend soepel. Na een half uurtje staan we weer op de kant.

Vervolgens naar het hotel en weer omkleden om te gaan fietsen, even een klein rondje om te testen of alles doet wat het moet doen. Bij de ingang zit een jongen die helemaal uit Mexico is gekomen om mee te doen, altijd leuk om ervaringen uit te delen. Het fietsen is niet te doen, veel te drukke wegen en nergens even een vrij stuk. Maar de fietsen voelen goed, dus die zijn er klaar voor.

Tijd om naar Calella te gaan, we parkeren de auto voor het hotel waar we 3 jaar geleden sliepen en lopen naar de registratie, daar treffen we een Nederlander die als daar als vrijwilliger werkt. We krijgen onze tas en startnummers en worden zo de merchandise shop in geleid. Daar kan je zonder enkel probleem je complete maandsalaris er doorheen jagen. Erg slim om de kleding te personaliseren, hoe klein ook, je wilt het dan toch hebben. Ook wij gaan weer met een volle tas naar de uitgang

We eten wat en dan is het tijd voor de vlaggenparade. Ik vond het van te voren eigenlijk een beetje suf, maar het is uiteindelijk opvallend leuk. Je gaat naar de vlag van je land en ontmoet daar andere deelnemers, wat toch een band schept. We staan uiteindelijk met een groep van 10 Nederlanders waaronder 1 man uit Monnickendam en 1 uit Oosthuizen, de wereld is klein.

We lopen met alle verschillende vlaggen een rondje door Calella en komen op het plein uit waar het evenement officieel wordt geopend, het is net echt. Tijd om weer terug te gaan naar het hotel, pasta eten en vervolgens benen omhoog. De spanning stijgt.

Zaterdag

De laatste dag voor de start. Vandaag zo weinig mogelijk doen en zoveel mogelijk koolhydraten stapelen en rusten. Na het ontbijt ga ik nog een kort stukje lopen en daarna een laatste check van de fietsen. Ketting smeren en bandjes oppompen.

Daarna is het tijd om de tassen in te pakken en onze spullen weg te brengen. We nemen de trein van Santa Susanna naar Calella met een volle rugtas en een fiets in onze hand. Eenmaal in Calella is het station vlak bij de wisselzone waar we onze fiets moeten brengen.

We lopen het grote voetbalveld op waar 30 lange rijen met hekken staan waar je fiets in moet hangen. In totaal doen er morgen 3.500 mensen mee, dus het is waanzinnig. Onze fietsen staan vlak naast elkaar. Daarna brengen we de tassen met fiets- en hardloopspullen weg en ontvangen we de chip waarmee de tijd geregistreerd wordt.

Daarna nog even bij de zwemstart kijken en lopen we nog 1 keer de boulevard af, die we morgen 3 keer af moeten lopen om de 42 kilometer vol te maken. Het gaat gebeuren, hier zijn we al een jaar mee bezig en morgen is het eindelijk zover.