Nog maar 2 weken geleden was het heerlijk weer tijdens Challenge Almere en vorige week mochten een deel van de deelnemers niet starten bij de Dam tot Damloop vanwege de warmte, maar een week later is alles anders en heeft de herfst het weerbeeld overgenomen. En voor zaterdag stond de TRI-Bosbaan op het programma en de weersvoorspellingen waren ronduit dramatisch.
Het weer is een regelmatig terugkomend onderwerk in mijn blogs, maar we zijn er ook zo afhankelijk van. En het kan zelden normaal, het is te warm, te koud of te nat.. Wat dat betreft was Challenge Almere echt een verademing.
Voetbalochtend
Zoë en Pepijn starten om 10:00 ’s ochtends en ik om 13:00, omdat Mika ’s ochtends eerst nog moet voetballen. Omdat er vanuit de club geen scheidsrechter is geregeld offer ik mezelf maar weer op en sta tijdens 2 plensbuien in het veld 2 elftallen van 13-jarigen te fluiten. Helaas verliezen ze ook nog eens met 3-0 en kunnen we vervolgens doorweekt en teleurgesteld weer naar huis.
Thuis aangekomen trek ik mijn triathlonpak aan, zet mijn fiets achterop de auto en vertrek zo snel mogelijk richting Amsterdam. Er staat op buitenradar een bui om 13:00, dus ik wil eigenlijk proberen een startserie eerder te starten zodat ik deze ontloop.
Finish Pepijn en Zoë
Wanneer ik aankom bij de Bosbaan moet ik even voor de poorten van de (gratis) parkeerplaats moet wachten omdat deze vol staat komt Zoë voorbij fietsen. Het lijkt erop dat ze in ieder geval droog hun wedstrijd kunnen afwerken, al is het wel glad op het wegdek. Wanneer ik met mijn spullen naar de inschrijfbalie loop, kom ik Pepijn tegen die in zijn tweede hardlooprondje zit, ik schreeuw hem weer een stukje vooruit.
Vervolgens haal ik mijn startpakket op en zet mijn fiets in het rek, het is een drukte van belang want de Bosbaan is een triathlon met een flink aantal deelnemers, waarvan er waarschijnlijk vandaag een aantal niet op zullen komen dagen vanwege het weer.
Ik loop naar de finish, waar Pepijn inmiddels aan zijn laatste ronde lopen bezig is en ook Zoë is al op het parcours bezig met haar rondjes. Pepijn komt na 1:16:41 binnen, vandaag moet ik nog wel een snellere tijd neer kunnen zetten. Helaas had hij bij het fietsen wat oponthoud van een Ambulance, wat hem wat tijd heeft gekost. Zoë komt na 1:32:36 binnen, wat gezien de omstandigheden een mooie tijd is. Je ziet ze beiden per wedstrijd stappen maken en sneller worden.
Zwemmen
Mijn beurt, uiteindelijk besluit ik toch maar om in mijn eigen groep te starten en dat was geen slecht idee. Tijdens de wave van 12:15 komt tijdens het fietsen een enorme hoosbui over en het lijkt erop dat deze voor 13:00 weer weg is getrokken. We staan een kwartier voor de start met heel veel deelnemers onder de tent van de tassen en ik zie dat mijn schoenen al aardig nat beginnen te worden.
Om 12:55 loop ik richting de start en het stop met regenen. Het water is 16,7 graden, maar nadat ik erin ben gesprongen voelt het eigenlijk niet zo koud aan, heeft vast te maken met de buitentemperatuur. Na een korte briefing, altijd goed geregeld bij Tri-Hard, wordt het tijd om te starten.
Het startschot klinkt en we gaan een stukje zwemmen op in de Bosbaan, ik kom goed in mijn slag en het gaat erg makkelijk vandaag. Na de eerste 2 boeien gaan we een flink stuk terug met wind tegen, maar ik kan goed doorzwemmen en haal behoorlijk wat mensen in. Op naar de plek waar we het water weer uit mogen, ik kijk op mijn horloge en zie dat ik al 8 minuten in de eerste wisselzone zit, er heeft iemand tegen mijn horloge geschopt denk ik..
Fietsen
Ik loop naar mijn fiets en wissel bijzonder langzaam vandaag. Ik krijg mijn pak niet lekker uit, sokken gaan niet lekker aan en schoenen werken ook al niet mee. Maar wanneer alles klaar is kan ik eindelijk aan het fietsen beginnen. Het is best Het eerste deel is goed te doen en op het rechte stuk kan ik, ondanks de wind, flink gas geven. Maar het begint te flink te regenen en het vizier van mijn helm beslaat, ik kan net genoeg zien. Gelukkig is het aan het einde van de Bosbaan weer droog, want daar is het gevaarlijke stuk, ik ga met beleid de bochten door om vervolgens richting de brug (lees springschans als je niet oplet) te gaan.
De bui blijft op zijn plek hangen, want in de volgende 3 rondes hebben we elke keer op het rechte stuk langs de Bosbaan weer dezelfde plensbui, ik heb wel eens leukere fietsritten gehad. Toch kom ik na 32:44 weer bij de wisselzone, de 6e fietstijd van de dag en eindelijk is het me bij Tri-Hard gelukt om de snelste zijn in mijn categorie (100 punten extra :-)). Mijn fiets en ikzelf zien er niet uit, maar het is tijd voor het laatste onderdeel.
Lopen
Waar ik het verschrikkelijk vind om in de regen te fietsen, vind ik lopen in de regen dan wel weer lekker, er zit gewoon extra zuurstof in de lucht. Ik begin mijn rondjes te lopen en wordt vrij snel ingehaald door 2 snelle lopers, maar in de rest van de rondes ben ik vooral aan het inhalen. Ik kan een mooi tempo van rond de 4:30 per kilometer aanhouden. Elke rond krijg ik een aanmoediging van Zoë, die kou staat te lijden als vrijwilliger bij de oversteekpost. De vijf rondes vliegen voorbij en na 21:40 kom ik onder de finishboog door, met een eindtijd van 01:12:09, iets langzamer dan in mei, maar voor me gevoel was het zwemmen toen korter en het weer in ieder geval een stuk beter.
Ik werk wat winegums naar binnen samen met wat sportdrank en kijk met een tevreden gevoel weer terug op deze race, waarschijnlijk ben ik wel wat plekjes geklommen in de Tri-Hard competitie in mijn categorie.
Nog even vrijwilliger zijn
Na mijn race trek ik snel wat kleren aan om Sonja nog even te helpen bij de Bike Check-in / Check-out. We krijgen nog een paar keer een flinke bui over ons heen en we worden steeds kouder. Als laatste van de middag zijn een groep absolute beginners aan de beurt met de Stronger than Ever Challenge. Ze hebben weinig mazzel, want het gaat weer tekeer als ze aan het zwemmen zijn. Wat meer dan succes kan ik ze niet wensen.
Volgende week de laatste TRI-Hard in Nijmegen
