Als triathleet met favoriete onderdeel fietsen, leek het me wel leuk om, in voorbereiding op Challenge Almere, leuk om mee te doen met de Volendammer Kermis Tijdrit. 15 kilometer op mijn favoriete onderdeel zonder eerst te zwemmen en daarna nog hard te lopen en dat ook nog eens vlak bij huis.
Eindelijk eens meedoen
3 jaar geleden kwam ik als toeschouwer voor het eerst in aanraking met de tijdrit, toen nog op de dijk van Volendam richting Monnickendam. Ik was gelijk verkocht en de planning was om het jaar erop ook mee te doen. In 2017, vlak voor mijn eerste halve triathlon in Almere, had ik mij ingeschreven, maar het was een zeer regenachtige dag en ik wilde geen risico nemen zo vlak voor mijn eerste grote afstand, dus destijds besloten om toch maar over te slaan. In 2018 ging de tijdrit niet door, waardoor ik weer niet mee kon doen.
Dit jaar kon de tijdrit gelukkig weer georganiseerd worden, weliswaar op een ander parcours, maar eigenlijk was dit nog beter omdat het parcours nog dichterbij was, namelijk tussen Purmerend en Edam. Dit jaar moest het gebeuren.
Weersvoorspelling
De weersvoorspelling, het is een terugkomend verhaal in mijn wedstrijdplanning. Is het zaterdag nog 30 graden in Ouderkerk, voor woensdag staat er vooral heel veel regen op het programma. Gelukkig valt het uiteindelijk nog allemaal mee, want ook dit jaar wil ik geen risico nemen met het oog op Challenge Almere.
Er valt wel wat regen op woensdag, maar op het moment dat ik richting de start fiets wordt het droog en gelukkig blijft het dat ook. De weg droogt ook gelukkig ook vrij snel op. Er staat wel een flinke wind vanuit het westen, maar daar is wel tegenin te beuren.
15 kilometer naar de klote gaan
Pepijn doet ook mee en start om 18:05, zelf start ik om 18:28. Tussen elke start zit een minuut. Ik maak me klaar en ga naar de start, dit is toch wel spannend en anders dan tijdens een triathlon. Vlak voor ik start valt er iemand en wordt de EHBO geroepen, ik schrik en hoop dat het Pepijn niet is en besef me dat de bochten nog nat en gevaarlijk zijn. Toch wat voorzichtiger de bochten door.
De starter telt af en dan gaan voor 15 kilometer alles geven op de fiets. We fietsen 3 rondjes van 5 kilometer, waarvan het eerste deel wind mee is over een kaarsrechte weg, om vervolgens over de dijk weer terug te gaan naar het begin.
Het klinkt zo simpel, 15 kilometer, maar dat valt behoorlijk tegen. Ik ga veel te snel van start (50+) en moet in de eerste kilometers happen naar adem. Ik besef me dat dit gaat niet werken, ik probeer weer op adem te komen en uit te gaan van mijn eigen kracht. De rest van het eerste rondje ben ik bezig om weer tot rust te komen, maar het gaat elke trap steeds iets beter.
En door naar de volgende ronde
Het eerste rondje zit er op en ik kom steeds beter in mijn ritme, bij het passeren van de start hoor ik een aanmoediging van Zoë en Sonja en zie Pepijn staan, hij was dus gelukkig niet gevallen. Ik ga met wind mee ruim boven de 40 en heb de juiste cadans gevonden. Na de rottige bocht ga ik de dijk op, waar ik ondanks de flinke tegenwind het tempo rond de 40 kan houden, wat ben ik toch blij met mijn Canyon Speedmax. Dit rondje gaat al een stuk makkelijker dan net.
Wederom passeer ik de start en hoef nog maar 1 rondje af te leggen. Het eerste stuk met wind mee gaat nog goed, maar op de dijk beginnen mijn benen zwaarder te worden en komt de verzuring aardig om de hoek kijken. Ik blijf gas geven en daar is dan eindelijk de laatste bocht. Ik ben kapot, maar kom na 21:53 met een gemiddelde snelheid van 42.00 km/u over de finish.
Uitslag
Op het moment dat ik binnenkom lig ik 5e algemeen, maar er moeten nog aardig wat deelnemers starten en finishen. Uiteindelijk wordt ik gedeeld 5e in mijn leeftijdscategorie en 25ste in het algemeen klassement. Zeker niet slecht, aangezien er een aantal echte specialisten meedeed vandaag.
